Yoğun bir hafta dan sonra anca fırsat bulup yazıyorum. Esimin İzmir'den amcası ve eşini misafir ettik hafta başından beri. Bastan telaşlı başladık eşimin son dakka Sivas programı olunca. Neyse ki günü birlik gidip geldi ama sonuçta hem ev temizliği hem alışveriş hem yemek hem Emir hem gidip otogardan onları almak bir hayli zor oldu. Ki zaten bu bebekler nedense hep acil bir işimiz olunca huzursuzlanırlar, başka zaman tık yok. Nasıl anlıyolarsa artık! Bi daha bir işim olduğunda "oğlum bugün anne sadece seninle ilgilenicek, hiç iş yapmıcak" dicem bakalım işe yarayacak mı! Her neyse, birinci günden off oldum yani.
Her ne kadar alışık olmasam ve baştan çok tedirgin olsam da bu yatılı misafir ağırlamak konusunda, arada bir güzel oluyor evin kalabalık olması. Yalnızlığıma bi kaç gün ara vermiş oluyoruz! Hele ki Erduş amca ve Minnoş yenge gibi bu kadar cana yakin ve her şeyime yardımcı olan misafir olunca ooo daha ne :) Erdoğan amcanın bir mantar sotesi bir de bir hünkar beğendisi var parmaklarınızı yersiniz!! Bu kadar güzelini hiç bir yerde yememiştim. Misafirin böylesine can feda :) Öbür türlü rahatına düşkün olan ben, bu kadar memnun olmazdım tabii! Bu misafir olayına da en çok oğluşum sevindi. Erduş dedesine bayıldı bayıldı, bir kahkahalar bir gülümsemeler bir konuşma çabaları! Minnoş yengesiyle de çok iyi anlaştı oğlum maşallah. Onun için iyi oldu tabi evde yeni sesler yeni yüzler çok ilgisini çekti. Bende bu sayede gündüzleri duş alabildim çok şükür:))
Bi kaç haftadır eve günlük yardımcı aradığımızdan, ha bugün ha yarin derken eve haftalık gelen kadını bırakmiştık. Hallederim bi şekilde sanıyodum. Yaaa çok halledersin Salişim:) Evin halini görünce dün tekrar cağırdım dayanamayıp. E bide 23 sene boyunca anneniz size odanızı bile temizletmezse bi de ustune bi bebek olunca olacağı bu! (Canim annem, 35 kere soyledikten sonra 36. kez dayanamayıp kendisi yapiyo olması ufacik bi detay:p) Ben hep boyleydim, yapicak bişi yok. Doğuştan:) kadın dediğin titiz olucak diye bişi yok, pis olmasın yeter :) Ben böyle gayet mutluyum. Allah'ın bana tam tersi bi eş nasip etmesi ayrı bi konu ama karıştırmayalım şimdi o konuyu:) Bence ailede bi tane yeter deyip gecelim ;)
Bu yardımcı konusunda çok direndim istemiyorum, hallederim, herkes nasıl yapıyo diye, ama bu diretmenin saçma olduğunu anladım. Benim gibi eş dost akrabası uzakta olan ve eşi yoğun çalışan kadınların imkanı varsa ruh sağlıkları için gerçekten bunu değerlendirmesi lazım. Hem fiziken hem moral olarak yorulduğumu gören doktorumuz, ne zaman çıktın bebeksiz sorusuna hiç çıkmadım cevabını alınca, çabuk bu kıza bir yardımcı buluyosun dedi eşime :) Tabi oda durumumu biliyo, burda yalnız olduğumu ve eşimin de yoğun çalıştığını. Hatta "Bazı babalara postpartum depresyonundan ya da yardımcı lafını söylediğimde, bana annem 6 tane büyüttü diyolar, hey yavrum hey onlar anne elti görümce kaynana hep birlikte büyüttüler, bende o şekilde 10 tane büyütürüm!" dedi :) Haksız da sayılmaz. Cidden annem yanımda olsaydı, gerek duymazdım yardımcıya. Bu şekilde devam ederseniz, bu yoğunlukta, eşiniz bir cadı zombiye dönüşür dediğinde Erkam tabi hemen yardımcı arayışına geçti :P Şaka bir yana, o zaten uzun zamandır ısrar ediyordu ama ben direniyodum. Sonunda yenik düştüm ve başladık aramaya. Bugün bi tanesiyle görüştük ama ı ıh hoşuma gitmedi. Bakalım hayırlısı!
Son üç haftadır Emir'e sonunda doktorumuzun baştan tavsiye ettiği uyku düzenini uyguluyoruz. İlk 3 ayin buyuk coğunluğu Emir benimle uyudu (benimle diyorum çünkü Erkam başta ezerim korkusundan sonra da baktı salonda yatmak daha rahat ve deliksiz uyku demek, salona kaçtı:) ) Uykumu feda ediyordum ama o kokuyla uyuyup uyanmak apayrı bişey gerçekten. Uyumuyor diye değil, gerçekten istediğim için yanımda yatırdım, ben bu durumdan çok mutluydum. Hatta ayırmak zor geldi ama vakti gelmişti artık. Neyse işte şimdi odamızda ama kendi yatağında uyuyor. Yine doktorumuzun tavsiye üzerine19.30-20:00 gibi banyosunu yapıp, masal, ninni ve emme sonrası 20.30 21:00 gibi uyuyor, sabah 6-6.30 a kadar. Kalkıp emdikten sonra tekrar uyuyor.
Yani demek ki neye aliştirirsan ona uyum sağlayabiliyo bebek. Bütün zorluklara rağmen şükrediyorum Allah'in bana böyle bi bebek nasip etmesine. Bir laf vardır ya Allah dağına göre kar verir diye aynen oyle işte. Yalniz olduğum için, böyle sakin bir bebek nasip etti buna inaniyorum gerçekten. Gece gündüz uyumayan bir bebek olsaydı vay halime.. Bu zamanlarda daha da anlıyosun ailenin kiymetini..Allah omur versin insallah, önemli olan bu demekle yetinmek zorundayim. Damara bağlamadan konuyu geçiyorum :)
Canım kocacığımın da doğum gününü kutladık cuma akşamı. Geçen sene, sık sık gittiğimiz bir mekan da arkadaşlarını toplayıp süpriz doğum günü hazırlamıştım sevgilime. Bu sene sadece aileyle arası kutlama yapmayı tercih ettik, iyi de oldu. E artık yaş 31 olunca.. :P Pasta istediğimle alakası olmasa da, çok lezzetliydi. Son anda sipariş vermenın sonucu tabi! Bu senede böyle oldu!
Bugün akşam misafirlerimizi ve babamızı Izmir'e yolcu ettik. Erkam'in işinden dolayı 3 gün gitmesi gerekiyodu. Aslında Emirle bende gidicektik Izmir'e. Hatta Erkam Erdus'u ve Minnos'u otogar'a bırakmaya cıktığında karar verdim gitmemeye, böyle olunca da üçü birlikte gittiler arabayla.
Zaten öyle bişey ki, gitseydik nasıl giderdik bilmiyorum. Neden mi? Cunku iki ay once kaza yaptigimiz araba pert olunca, yeni araba almamız gerekiyodu. E akilli kocacığım tercihini spor arabadan yana yapmış. Buraya kadar iyi güzel de, bagajı o kadar küçük ki, pusetin girip gireceğinden emin değilim. (bakmaya fırsat olmadı bile) Girse bile başka bişi koyamazsiniz. O kadar küçük! Her neyse 7-8 saat yol gitmek hiç içime sinmedi. Üstelik Erkam iş için gittiği için bizimle vakitte geçiremicekti. Ondan ayrılmaktan ve yalnız kalmaktan nefret etsem bile, böylesi daha iyi olucak gibi. Oğluşumla başbaşa gezeriz artık napalım, kaderimizde var yanlizlik (acılarin çocuğu sesiyle okuyunuz).Uzerime şimdiden bir yalnızlık çöktü desem abartmış olurmuyum ? Yok arkadaş fobi oldu bende bu yalnızlık!
Neyse ki canim ailem iki üç hafta sonra Türkiye'ye geliyolar yuppiiii! Yine yırttımmm..!
Oley bugün erken yatıcam derken bu yazı çıktı başıma, yine geç oldu.. Ben oğluşumun yanına yatmaya gidiyorum (babanın yokluğundan faydalanmak lazım demi ama!) mis gibi kokusunu içime çekmeye..
Herkese mutlu haftalar!
Her ne kadar alışık olmasam ve baştan çok tedirgin olsam da bu yatılı misafir ağırlamak konusunda, arada bir güzel oluyor evin kalabalık olması. Yalnızlığıma bi kaç gün ara vermiş oluyoruz! Hele ki Erduş amca ve Minnoş yenge gibi bu kadar cana yakin ve her şeyime yardımcı olan misafir olunca ooo daha ne :) Erdoğan amcanın bir mantar sotesi bir de bir hünkar beğendisi var parmaklarınızı yersiniz!! Bu kadar güzelini hiç bir yerde yememiştim. Misafirin böylesine can feda :) Öbür türlü rahatına düşkün olan ben, bu kadar memnun olmazdım tabii! Bu misafir olayına da en çok oğluşum sevindi. Erduş dedesine bayıldı bayıldı, bir kahkahalar bir gülümsemeler bir konuşma çabaları! Minnoş yengesiyle de çok iyi anlaştı oğlum maşallah. Onun için iyi oldu tabi evde yeni sesler yeni yüzler çok ilgisini çekti. Bende bu sayede gündüzleri duş alabildim çok şükür:))
Haftanın özeti:
Bi kaç haftadır eve günlük yardımcı aradığımızdan, ha bugün ha yarin derken eve haftalık gelen kadını bırakmiştık. Hallederim bi şekilde sanıyodum. Yaaa çok halledersin Salişim:) Evin halini görünce dün tekrar cağırdım dayanamayıp. E bide 23 sene boyunca anneniz size odanızı bile temizletmezse bi de ustune bi bebek olunca olacağı bu! (Canim annem, 35 kere soyledikten sonra 36. kez dayanamayıp kendisi yapiyo olması ufacik bi detay:p) Ben hep boyleydim, yapicak bişi yok. Doğuştan:) kadın dediğin titiz olucak diye bişi yok, pis olmasın yeter :) Ben böyle gayet mutluyum. Allah'ın bana tam tersi bi eş nasip etmesi ayrı bi konu ama karıştırmayalım şimdi o konuyu:) Bence ailede bi tane yeter deyip gecelim ;)
Bu yardımcı konusunda çok direndim istemiyorum, hallederim, herkes nasıl yapıyo diye, ama bu diretmenin saçma olduğunu anladım. Benim gibi eş dost akrabası uzakta olan ve eşi yoğun çalışan kadınların imkanı varsa ruh sağlıkları için gerçekten bunu değerlendirmesi lazım. Hem fiziken hem moral olarak yorulduğumu gören doktorumuz, ne zaman çıktın bebeksiz sorusuna hiç çıkmadım cevabını alınca, çabuk bu kıza bir yardımcı buluyosun dedi eşime :) Tabi oda durumumu biliyo, burda yalnız olduğumu ve eşimin de yoğun çalıştığını. Hatta "Bazı babalara postpartum depresyonundan ya da yardımcı lafını söylediğimde, bana annem 6 tane büyüttü diyolar, hey yavrum hey onlar anne elti görümce kaynana hep birlikte büyüttüler, bende o şekilde 10 tane büyütürüm!" dedi :) Haksız da sayılmaz. Cidden annem yanımda olsaydı, gerek duymazdım yardımcıya. Bu şekilde devam ederseniz, bu yoğunlukta, eşiniz bir cadı zombiye dönüşür dediğinde Erkam tabi hemen yardımcı arayışına geçti :P Şaka bir yana, o zaten uzun zamandır ısrar ediyordu ama ben direniyodum. Sonunda yenik düştüm ve başladık aramaya. Bugün bi tanesiyle görüştük ama ı ıh hoşuma gitmedi. Bakalım hayırlısı!
Son üç haftadır Emir'e sonunda doktorumuzun baştan tavsiye ettiği uyku düzenini uyguluyoruz. İlk 3 ayin buyuk coğunluğu Emir benimle uyudu (benimle diyorum çünkü Erkam başta ezerim korkusundan sonra da baktı salonda yatmak daha rahat ve deliksiz uyku demek, salona kaçtı:) ) Uykumu feda ediyordum ama o kokuyla uyuyup uyanmak apayrı bişey gerçekten. Uyumuyor diye değil, gerçekten istediğim için yanımda yatırdım, ben bu durumdan çok mutluydum. Hatta ayırmak zor geldi ama vakti gelmişti artık. Neyse işte şimdi odamızda ama kendi yatağında uyuyor. Yine doktorumuzun tavsiye üzerine19.30-20:00 gibi banyosunu yapıp, masal, ninni ve emme sonrası 20.30 21:00 gibi uyuyor, sabah 6-6.30 a kadar. Kalkıp emdikten sonra tekrar uyuyor.
Yani demek ki neye aliştirirsan ona uyum sağlayabiliyo bebek. Bütün zorluklara rağmen şükrediyorum Allah'in bana böyle bi bebek nasip etmesine. Bir laf vardır ya Allah dağına göre kar verir diye aynen oyle işte. Yalniz olduğum için, böyle sakin bir bebek nasip etti buna inaniyorum gerçekten. Gece gündüz uyumayan bir bebek olsaydı vay halime.. Bu zamanlarda daha da anlıyosun ailenin kiymetini..Allah omur versin insallah, önemli olan bu demekle yetinmek zorundayim. Damara bağlamadan konuyu geçiyorum :)
Canım kocacığımın da doğum gününü kutladık cuma akşamı. Geçen sene, sık sık gittiğimiz bir mekan da arkadaşlarını toplayıp süpriz doğum günü hazırlamıştım sevgilime. Bu sene sadece aileyle arası kutlama yapmayı tercih ettik, iyi de oldu. E artık yaş 31 olunca.. :P Pasta istediğimle alakası olmasa da, çok lezzetliydi. Son anda sipariş vermenın sonucu tabi! Bu senede böyle oldu!
Nice mutlu senelere oğluşumuzla beraber aşkım!
Bugün akşam misafirlerimizi ve babamızı Izmir'e yolcu ettik. Erkam'in işinden dolayı 3 gün gitmesi gerekiyodu. Aslında Emirle bende gidicektik Izmir'e. Hatta Erkam Erdus'u ve Minnos'u otogar'a bırakmaya cıktığında karar verdim gitmemeye, böyle olunca da üçü birlikte gittiler arabayla.
Zaten öyle bişey ki, gitseydik nasıl giderdik bilmiyorum. Neden mi? Cunku iki ay once kaza yaptigimiz araba pert olunca, yeni araba almamız gerekiyodu. E akilli kocacığım tercihini spor arabadan yana yapmış. Buraya kadar iyi güzel de, bagajı o kadar küçük ki, pusetin girip gireceğinden emin değilim. (bakmaya fırsat olmadı bile) Girse bile başka bişi koyamazsiniz. O kadar küçük! Her neyse 7-8 saat yol gitmek hiç içime sinmedi. Üstelik Erkam iş için gittiği için bizimle vakitte geçiremicekti. Ondan ayrılmaktan ve yalnız kalmaktan nefret etsem bile, böylesi daha iyi olucak gibi. Oğluşumla başbaşa gezeriz artık napalım, kaderimizde var yanlizlik (acılarin çocuğu sesiyle okuyunuz).Uzerime şimdiden bir yalnızlık çöktü desem abartmış olurmuyum ? Yok arkadaş fobi oldu bende bu yalnızlık!
Neyse ki canim ailem iki üç hafta sonra Türkiye'ye geliyolar yuppiiii! Yine yırttımmm..!
Oley bugün erken yatıcam derken bu yazı çıktı başıma, yine geç oldu.. Ben oğluşumun yanına yatmaya gidiyorum (babanın yokluğundan faydalanmak lazım demi ama!) mis gibi kokusunu içime çekmeye..
Herkese mutlu haftalar!
Yorumlar
Yorum Gönder