Heyecanla beklediğimiz gün geldi çattı! Oğlum sünnet olucak! Sabah 4'te kalkıp (hic uyumamıştım aslında) emziricektim ama o saatte emmeye alışkın olmayan Emircik uzun çabama rağmen çok oralı olmayıp uykusuna devam etti. Annemi uyandırıp eşyalarımızı hazırlamaya başladık. Emir'in kuzeni Kaan'ın sünnet takımını da almıştık yanımıza. Bu kadar büyük olduğunu bilseydim yenisini alırdım... Bebeğimin bir tane bile resmi olmadı sünnet takımıyla, çok içimde kaldı! Sanki damatlığı olmamiş gibi. Bizim adetlerimizde sünnet olan çocuğa ya bir yemek ya bir düğün yapılır. Kardeşim 7 yaşında sünnet olmuştu. Ailenin tek erkek ve en küçüğüydü, o yüzden ona büyük bir organizasyon yapmıştık. Çokta iyi olmuştu. Ama artık o örf adetlerden çok uzaklaştık. Düğün yapmak abes kaçıyor artık. Artık doğum ve 1 yaş öncesi sünnetler tavsiye edildiği için, insanlar hiç bir kutlama yapmadan geçiriyor bu anı. Biz hiç bişey organize etmemiştik. Malum babası da İzmir'den sünnet'e yetişip ertesi sabah tekrar dönecekti.. Böyle olunca, beklediğim gibi olmadı hiç bir şey...
Hastane'ye geldiğimizde, öyle bir ameliyat görünmüyor eminmisiniz denildi bize. Böyle bişi de ilk defa görüyorum. Ameliyatımız var ama ne hemşireler ne hastanenin bilgisi var. Eyvah dedim bunlar bu kadar ciddiyetsizse kime emanet ediyorum oğlumu. Doktorumuzu aradıktan 5dakika sonra, Aydin bey her zaman ki cool tavrıyla girdi hastane kapısından :) Yine de ben ona çok güveniyordum. Çıktık odaya, uyuşturan bir ilaç içirdik oğluşuma, 15 dk sonra ameliyathane aldılar. Dışarıya çıkıp bir çay simit yiyelim derken hemen bitiverdi. Onu almaya gittik ameliyathanenin önüne. Doğum yaptığım zamanlar geldi gözümün önüne. Emir çıplak, bir battaniyeye sarılmış haldeydi ve ağlıyordu. Tıpkı ilk kucağıma verdikleri zaman ki gibi. Çok çok duygulandım. Bir kere daha şükrettim Allah'a... Narkozun etkisiyle bir 15 dk ağladı. Sonra doktor emzirebilirsiniz deyince az bişi emip bayıldı yavrum.. Çıkış işlemlerimiz tamamdı ama biz Emirin biraz ayılmasını bekledik çıkmak için. Bebeğim biraz kendine gelince çıktık ve bu macera da böyle bitti, oğluşum erkek olmuştu :)
Çok şükür hiç bir ağrısı sızısı olmadı. Doktor bir kaç gün her bez sonrası banyo demesine rağmen biz günde iki üç kere yaptırdık ve günde 4 kere bepanthene sürdük. Bir hafta olmadan tamamen iyileşti.
Erken yaşta sünneti herkese tavsiye ediyorum gerçekten. Çok çok rahat oluyor, hiç bir sıkıntısı yok, aradan çıkmış oluyor. Daha nolsun?
Ne derler, oldu da bitti maşallah, damatlığını görelim inşallah :)
Hastane'ye geldiğimizde, öyle bir ameliyat görünmüyor eminmisiniz denildi bize. Böyle bişi de ilk defa görüyorum. Ameliyatımız var ama ne hemşireler ne hastanenin bilgisi var. Eyvah dedim bunlar bu kadar ciddiyetsizse kime emanet ediyorum oğlumu. Doktorumuzu aradıktan 5dakika sonra, Aydin bey her zaman ki cool tavrıyla girdi hastane kapısından :) Yine de ben ona çok güveniyordum. Çıktık odaya, uyuşturan bir ilaç içirdik oğluşuma, 15 dk sonra ameliyathane aldılar. Dışarıya çıkıp bir çay simit yiyelim derken hemen bitiverdi. Onu almaya gittik ameliyathanenin önüne. Doğum yaptığım zamanlar geldi gözümün önüne. Emir çıplak, bir battaniyeye sarılmış haldeydi ve ağlıyordu. Tıpkı ilk kucağıma verdikleri zaman ki gibi. Çok çok duygulandım. Bir kere daha şükrettim Allah'a... Narkozun etkisiyle bir 15 dk ağladı. Sonra doktor emzirebilirsiniz deyince az bişi emip bayıldı yavrum.. Çıkış işlemlerimiz tamamdı ama biz Emirin biraz ayılmasını bekledik çıkmak için. Bebeğim biraz kendine gelince çıktık ve bu macera da böyle bitti, oğluşum erkek olmuştu :)
Çok şükür hiç bir ağrısı sızısı olmadı. Doktor bir kaç gün her bez sonrası banyo demesine rağmen biz günde iki üç kere yaptırdık ve günde 4 kere bepanthene sürdük. Bir hafta olmadan tamamen iyileşti.
Erken yaşta sünneti herkese tavsiye ediyorum gerçekten. Çok çok rahat oluyor, hiç bir sıkıntısı yok, aradan çıkmış oluyor. Daha nolsun?
Ne derler, oldu da bitti maşallah, damatlığını görelim inşallah :)
Yorumlar
Yorum Gönder